Kasım ayı…
Hüzünle başlar, saygıyla devam eder.
Her yaprak düşüşünde, her sararan gün ışığında bir özlem yankılanır bu topraklarda. Çünkü Kasım, sadece sonbaharın değil, bir milletin en büyük kaybının ayıdır.
Ama aynı zamanda en derin sevgimizin, ölümsüz aşkımızın da adıdır.
Mustafa Kemal Atatürk…
Bir milleti küllerinden yeniden doğuran, karanlık gecelere umut gibi doğan o büyük lider…
Onu yalnızca bir kahraman olarak değil, bir sevda olarak taşıyoruz yüreklerimizde. Çünkü biz onun “fikri hür, vicdanı hür” çocuklarıyız.
Biz, onun emanetine sahip çıkan yürekleriz.
Kasımda aşk başkadır derler ya…
Bizim için bu aşk, Atatürk’e olan o sonsuz sevgidir.
Ne mevsimler değiştirir bu sevgiyi, ne yıllar eksiltir.
Her 10 Kasım sabahı, saat dokuzu beş geçe duran kalbimizle bir kez daha anlarız:
Bazı aşklar ölmez, bazı sevgiler sonsuza dek yaşar.
Senin ışığında yürümeye devam ediyoruz Atam…
Her adımımızda, her nefesimizde sen varsın.
Bu ülke senin sevdanla büyüdü, senin izinde güçlendi.
Kasımda aşk başkadır; çünkü o aşk, Mustafa Kemal Atatürk’tür.
---
Bir Gönül Şiiri: “Sonsuz Sevda”
Kasımın rüzgârında adın fısıldanır,
Her yürek seni anar, gözler dolar.
Bir milletin kalbinde yanan meşale,
Hiç sönmez Atam, hep parıldar.
Bir sevda ki ölümsüz, zamansız,
Bir aşk ki vatana sığmaz, sınırsız.
Sen bizim kalbimizdeki mavi umut,
Cumhuriyetle atan sonsuz nabızsın.
Recebiye Çatak Sezer
